Czym byłoby lato bez lemoniady? Jeśli Wam, tak jak mi znudziły się klasyczne smaki (jaki jest Wasz ulubiony?) to skuście się na wersję z kiwi!

Wybierając mocno dojrzałe owoce uzyskacie przyjemną słodycz, która nawet w lemoniadzie jest potrzebna.

To dosłownie 5 minut roboty! 🥝

Składniki:

6-7 kiwi,

Sok z dwóch limonek,

Garść mięty,

Odrobina cukru (opcjonalnie),

Woda do dopełnienia.

Najpierw wydrąż owoce kiwi prosto do blendera. Wystarczy przekroić je na pół i łyżeczką wyciągnąć wnętrze owocu. Dodaj sok z limonki, miętę i cukier (jeśli uznasz, że jest za mało słodyczy). Wszystko zmiksuj i połącz z wodą. Ja daję jej mniej, gdyż później dodaję jeszcze lód i nie chcę by była zbyt rozwodniona.

Porządnie schłódź przez kilka godzin i podawaj z lodem.

 Co prawda jedzenie zazwyczaj jest głównym tematem moich podróży, ale teraz dosłownie wszystko kręciło się wokół jedzenia. Rzeczy do spróbowania było tyle, że wiele jeszcze pozostało nie zjedzonych - to dobry powód na powrót. 

Na Sycylii zjecie obłędne wypieki na słodko - oczywiście bazą będzie ricotta. Tam jest najlepsza, nigdy takiej nie próbowałam. 

Na słono też jest czego spróbować. Całe Palermo spowija dym z grilli rozstawionych w różnych miejscach miasta. 

Jedźcie tam i jedzcie! Poniżej znajdziecie kilka adresów, które sprawdziłam osobiście i które polecam mocno!

Cannoli

Ciężko nie będzie natrafić na nie będąc w Palermo, czy ogólnie na Sycylii. Canollo na Sycylii jest chyba wszędzie! Te kruche rureczki z nadzieniem ze słodkiej ricotty są dosłownie na każdym kroku! Traficie na takie z nadzieniem klasycznym jak i z kremem pistacjowym, a nawet czekoladowym. Te ostatnie znajdziecie w Bacio Nero (Bacio Nero ). 

Na najlepsze trafiliśmy na targu Ballaro u pana, który na bieżąco przygotowywał ricottę. Były one najprostsze z możliwych - z groszkami czekoladowymi. To zdecydowanie były najlepsze cannoli w Palermo i te Wam polecę. Pana nie sposób pominąć, a najprościej i najszybciej dostać się do niego od strony via Torino, przechodząc przez bramę, mijając grille i skręcając w głąb targu w prawo. 

Cena takiego przysmaku zaczynają się od 1 euro (często to cena za mniejszą porcję) sięgają do 3 euro. Wszystko zależy od wielkości i nadzienia. Cena dużego cannoli u Pana na targu to 1 euro.

Canollo

Cornetto

Kawa i rogalik wydaje się być domeną Francji, a jednak to na Sycylii są obowiązkowym zestawem na śniadanie wśród Włochów. Rogaliki nie są takie kruche jak te które zjemy u nas, są mięciutkie i często na wierzchu posypane są drobnym cukrem. Najciekawsze jest jednak to co znajdziecie w środku - nadzienia. Krem pistacjowy, krem czekoladowy, krem z białej Nutelli, krem z ricotty, marmolada, a nawet miód. Wszystkie są równie dobre i hojnie nadziane. 

Ceny zaczynają się od 1 euro w sieciówkach, do 1,30 euro w kawiarniach. Bardzo dobrego cornetto z kremem pistacjowym zjadłam w Caffe' Roma (Cafe Roma) oraz z ricottą na ciepło w Mood Cafe (Mood Cafe)

Cornetto z kremem pistacjowym

Cornetto z ricottą w Mood Cafe

Granita pistacjowa

Z uporem maniaka poszukiwaliśmy tej o smaku pistacjowym lub migdałowym. Warto było, gdyż smak pistacjowej jest obłędny! Słodycz, ochłodzenie i orzechowość. W samym centrum turystycznego Palermo, przy Quattro Canti znajdziecie małą i niepozorną lodziarnię. Sama mijałam ją w ciągu tygodnia mnóstwo razy, by zajrzeć do niej dopiero ostatniego dnia! (link Quattro Canti Caffe) Nie mniej jednak, granitę spotkacie w wielu miejscach, zazwyczaj przy lodach. I nie warto jej pomijać myląc ją z naszym chemicznie niebieskim slushem - sycylijska granita to zupełnie inna bajka! Często dodawana jest do niej bita śmietana. 

Ceny za kubeczek zaczynają się od 1,50.

Granita pistacjowa

Gelato

kremowe, słodkie i z niespotykanymi teksturami. Ulubione? oczywiście pistacjowe! Każda gelateria ma w swojej ofercie lody pistacjowe i to w różnych opcjach - klasyczne, z kremem pistacjowym, z czekoladą. Nie oznacza to, że znajdziecie tam tylko takie smaki. W lodziarni z tradycjami trafiliśmy na smak Siciliano - z krokantem migdałowym, ricottą i sosem pomarańczowym. Obłędny! Będąc w tej części Palermo zajrzyjcie do Gelateria Ciccio Adelfio ( Gelateria Ciccio Adelfio)

Ceny lodów rozpoczynają się od 1,80 euro za małą porcję w kubeczku. Inne ceny są też dla tych w waflu. 

Gelato

Brioszka z lodami i bitą śmietaną

W tym samym miejscu spróbowałam rzeczy totalnie sycylijskiej - lody w brioche z bitą śmietaną. Wybrałam oczywiście smak pistacjowy :) Do tego bita śmietana. Cóż mogę powiedzieć? Wszystko w tym deserze jest mięciutkie, słodkie i kremowe. Delikatnie słona bułka idealnie wchłania stopione lody.

Cena brioche z lodami startuje od 2,50 euro. 

Brioche z lodami

Arancini

Zobaczycie je w wielu miejscach! Złote kule wielkości pięści kuszą już z daleka. Ich podstawą jest ryż z szafranem, a w środku znajdziecie pyszne nadzienie. Najpopularniejsze to mozzarella i szpinak, beszamel, mozzarella szynka. My w totalnie niepozornym miejscu trafiliśmy na najlepsze nadzienie - prosciutto i mozzarella picante. Było niezwykle chrupiące z zewnątrz, a w środku totalnie kremowe. To była prawdziwa przyjemność! Udało się nam spróbować także arancini w najpopularniejszym miejscu przy via Maqueda, czyli Ka Palle. Niestety nie dorównywały one do pierwszego arancini jakie jedliśmy. Były nieco suche i męczące w smaku. Najbardziej przypadł nam do gustu smak “ragu”.

Na targu Ballaro arancini możecie kupić już za 1 euro! Najczęściej jednak cena oscyluje wokół 1,50 - 2,50 euro. 

Arancini

Arancini

Kanapka z panelle i crocche

To prawda, że Włosi z niczego potrafią zrobić kulinarne dzieło sztuki. I prawdą jest też to, że kochają ziemniaki praktycznie tak jak my, Polacy. Jednak w Palermo bardziej lubują się z ich smażonej wersji niż tłuczonej z koperkiem. A więc zjecie tu pizzę z plastrami ziemniaków, bułkę z frytkami, pizzę z frytkami no i bułkę z panelle i crocche. To mięciutkie, białe pieczywo obsypane sezamem, a w środku małe krokieciki z ziemniaków oraz w tej wersji z placuszkami z ciecierzycy. Wszystko obficie posypane solą. I gdyby nie ta sól to smak byłby właściwie niewyczuwalny. 

Warto poświęcić trochę czasu na same panelle. to rzecz typowo sycylijska i powstają z gotowanej mąki z ciecierzycy, które rozsmarowuje się na płasko, następnie tnie na kawałki, a później oczywiście smaży. W niektórych placuszkach dodana jest zielona pietruszka.  Spotkacie je jako przekąska w wielu miejscach Palermo w wersji w bułce, bez bułki oraz w towarzystwie ziemniaczanych krokiecików. 

To wyjątkowo wysoko kaloryczna przekąska, ale bardzo satysfakcjonująca.

Bułka ze zdjęcia kosztowała 1 euro, na targu Ballaro. 

Pane con panelle con crocche

Il rosticcere - piekarnie w sycylijskim stylu

Sycylijskie piekarnie to temat na zupełnie osobną historię. Znajdziecie w nich chleby, bagietki, ale także gotowe do zjedzenia przekąski. Ich drożdżówki są obłędne i zupełnie nie podobne do tego na co traficie w polskich piekarniach. Nie ma mowy o lekkich bułkach wypełnionych powietrzem. Te są ciężkie, delikatnie słodkie, wypełnione nadzieniem po brzegi. Szpinak z sosem beszamel i mozzarellą był obłędny, tak samo jak nadzienie z bakłażana.

W tych samych piekarniach znajdziecie coś na słodko - na przykład cornetto, cassatine czy canollo. 

Pane con meusa

Dość kontrowersyjna przekąska. Znów podstawą jest miękka, biała bułka. Natomiast w środku znajdziecie śledzionę. Najpierw gotowaną, a następnie smażoną w smalcu. Mięso jest delikatnie odsączone, a na koniec posypane serem, solą i często polane sokiem z cytryny. Jak dobrze, że wzięliśmy jedną bułkę na pół! Nie są to moje smaki, ale po próbie stwierdziłam, że smakowało zupełnie jak nic. Gdyby nie ser to nie czułabym niczego specjalnego. My jedliśmy tutaj za 2,5 euro Pane con meusa

Bułka ze szpadą i caponatą

Przed nami kolejna bułka. Tak samo miękka i biała jak w poprzednich daniach. Tym razem w jej sercu znajdziecie szpadę - najbardziej znaną rybę w tym regionie oraz najpopularniejszy sos we Włoszech czyli caponata. Pełne kwaśnych pomidorów, kaparów oraz selera naciowego. Całość podana na zimno. Ryba miękka i bardzo delikatna, a sos niezwykle wyrazisty. 

Taką bułkę znajdziecie w Friggitoria Chiluzzo i kosztowała 2,5 euro. Tam znajdziecie także więcej przekąsek - wszystkie wyglądały świetnie!

Bułka ze szpadą i caponatą

Szpada na targu

Całkowicie zachwyciły mnie napoje na Sycylii. Chinotto już znamy i kochamy - gorzkie cytrusy to nasze małe uzależnienie. Po ten napój sięgamy najpierw. 

Jeśli tylko zobaczycie, a w Palermo są wszędzie, napoje firmy Tomarchino produkowane są na wyspie i są totalnie wyjątkowe. Limonaty naprawdę kwaśne i niosące idealne orzeźwienie. Wersja z czerwonych pomarańczy to też świetny wybór. Nie omińcie ich!

Warto także poświęcić chwilkę uwagi dla sycylijskiego piwa z kryształami soli Birra Messina con cristalli di sale. Bardzo ciekawe doświadczenie! Piwo same w sobie jest po prostu okej, ale dodatek soli, wyczuwalny na samym końcu daje świetny efekt orzeźwienia. 

 W Palermo namiętnie używana jest bułka tarta - do pasty, do pizzy. Do tego stopnia, że w sklepach można kupić aromatyzowaną bułkę tartą - świetny pomysł! Odwiedzając targ Ballaro zobaczycie także sprzedawców przygotowujących fileciki z sardeli. Je także spotkacie w wielu formach. Ja połączyłam te dwa flagowe produkty tworząc SPAGHETTI Z PASTĄ Z SARDELI I BUŁKĄ TARTĄ. Absolutnie proste i pachnące morzem danie. 

Na patelni rozgrzej 3-4 łyżki oliwy. Dodaj do niej 30 g bułki tartej i podsmażaj do czasu, aż będzie pięknie złocista. Na koniec możesz dodać odrobinę oregano. Bułkę odłóż do miseczki.

Na tej samej patelni ponownie rozgrzej 3-4 łyżki oliwy i dodaj do niej dwa przeciśnięte ząbki czosnku oraz łyżkę pasty z sardeli. Jeśli masz dostęp do całych filecików dodaj ich 6. Całość smaż na wolnym ogniu. Na samym końcu dodaj łyżkę pasty pomidorowej (koncentrat też będzie okej). Jeśli ryby nie były solone - dodaj soli. 

W tym czasie zagotuj duży garnek wody i porządnie ją posól. Ugotuj 300 g makaronu typu spaghetti.

Na patelnie wlej chochlę wody z gotowania makaronu i połącz tak by stworzył się sos. Do niego dodaj ugotowany makaron i dobrze wymieszaj. Na sam koniec dodaj bułkę tartą i podawaj od razu. Wierzch możesz posypać jeszcze odrobiną bułki tartej oraz parmezanem. 

 Te pełne masła i jabłek tarty nie są niczym nowym - to po prostu kolejna wersja szarlotki tylko w wersji mini. Ale czy kruche ciasto i miękkie owoce to nie jest świetny pomysł na prosty deser? No ja uwielbiam. Dodatek szczypty cynamonu do ciasta tylko podbija “szarlotkowość” tych wypieków. 

Możecie zrobić je w wersji mini ale też przełożyć ciasto na dużą formę. 

Składniki:

• 120 g masła, 

• 170 g mąki pszennej, 

• szczypta soli, 

• 50 g cukru drobnego

• łyżka śmietany 18 %, 

• żółtko (białko zostaw do posmarowania ciasta), 

• płaska łyżeczka cynamonu. 

Masło posiekaj z mąką (wraz ze szczyptą soli) lub wyrób w mikserze na ciasto przypominające kruszonkę. Dodaj resztę składników i szybko zagnieć ciasto. Owiń je folią i włóż do lodówki na co najmniej godzinę. 

• 6 dużych jabłek, 

• 50 g masła, 

• porządna łyżka cynamonu, 

• 4 goździki.

Jabłka obierz i pokrój w kostkę, a następnie wrzuć na stopione na patelni masło. Podsmaż jabłka z przyprawami. Smaż je krótko tak by się nie rozpadły. Jeśli jabłka są kwaśne dodaj trochę cukru. 

Ciasto podziel na jedną większą część (⅔), a resztę odłóż do lodówki. Ciastem wyłóż foremki i wypełnij je ostudzonymi jabłkami. Resztę ciasta rozwałkuj i wyłóż na ciasto robiąc na wierzchu nacięcie. Posmaruj białkiem. 

Piecz w 170 stopniach przez 30 minut. 

 Coraz częściej szukam przepisów, które nie wymagają kombinowania, a przynajmniej nie nadmiernego.

Dlatego to ciasto będzie idealne na wypiek dla niespodziewanych gości, do kawy, na drugie śniadanie.

Oryginalny przepis, który znalazłam na jednym z blogów nie podawał żadnego tłuszczu - ja jednak polecam dodać do ciasta kilka łyżek oleju, a już napewno delikatnie posmarujcie nim formę. Jednak moje doświadczenie pokazuje, że dodatek oleju możecie pominąć całkowicie. Chyba, że nie jesteście pewni swojej formy. 

Przed Wami babka pomarańczowa - wilgotna, aromatyczna i przyciągająca zapachem. Zrobicie ją w 15 minut!

Składniki:

• 120 g soku ze świeżych pomarańczy (u mnie były to 2 pomarańcze),

• otarta skórka pomarańczy (wcześniej wyparzonej!),

• 240 g mąki pszennej,

• 200 g cukru,

• płaska łyżeczka proszku do pieczenia,

• 4 jajka

• 3-4 łyżki oleju

Najpierw ubij białka jajek ze szczyptą soli. Następnie utrzyj żółtka z cukrem tak by powstała jasna i puszysta masa - cukier powinien się całkowicie rozpuścić. Następnie dodaj sok z pomarańczy oraz jej skórkę - dokładnie zmiksuj. Czas na olej - dodaj go stopniowo by dobrze połączył się z resztą ciasta. Na sam koniec dodawaj mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia - najlepiej robić do łyżka po łyżce.

Na sam koniec do masy dodaj ubite wcześniej białka i delikatnie, ale dokładnie wymieszaj całość ciasta.

Przełóż je do formy pokrytej cienką warstwą tłuszczu - możesz upiec je w formie babki, babeczek lub ciasta prostokątnego.

Piecz w 200 stopniach przez około 40 minut. Sprawdź czy wbity do ciasta patyczek będzie czysty.

Wierzch najlepiej posypać po prostu cukrem pudrem lub spróbować zrobić pomarańczowy karmel 

 Nie przesadzę mówiąc, że jest to mój najlepszy sernik. Masa serowa jest po prostu świetna - nie za słodka, kremowa, ale zarazem ciężka. Aromat pomarańczy jest obowiązkowy, zwłaszcza jeśli pieczecie go na święta. Bez święta też warto go zrobić! 

Pomysł na ten spód chodził za mną od tygodnia. Połączenie piernika i sernika wydawało się strzałem w dziesiątkę. I tak właśnie jest! Miękkie, aromatyczne ciasto świetnie łączy się z kremowym sernikiem. A ten przepis na pierniczki jest niezawodny i korzystam z niego już któryś raz - Wam też polecam 

Składniki 

Pół kilo twarogu (3x mielony) 

150 g serka homogenizowanego waniliowego,

150 g serka typu philadelphia (np Bieluch) 

4 jajka

200 g masła w temperaturze pokojowej 

200 g cukru + odrobina wanilii 

3 łyżki kaszy manny

1,5 łyżki skrobii

Skórka z pomarańczy (lub ta kandyzowana)

Opcjonalnie rodzynki

Najpierw ubij białka jajek ze szczyptą soli. Przełóż je do miski i włóż do lodówki. 

Następnie do misy miksera dodaj żółtka oraz cukier i utrzyj na jasną masę. Stopniowo zacznij dodawać kawałki miękkiego masła.

Kiedy wszystko się połączy znów etapami dodawaj twaróg i serki. Do porządnie wymieszanej masy dodaj kaszę, skrobię oraz ewentualne dodatki. Mocno polecam cokolwiek z pomarańczą! 

Na sam koniec wmieszaj bardzo delikatnie białka. 

Spód:

Ciasto pierniczkowe od Delicious Place 

Porcja przez pół (ale możecie zrobić z pełnej porcji i przygotować pierniczki do jedzenia solo) 

150 g mąki 

35g miodu 

40 g cukru (drobnego) 

Spora łyżka przyprawy do piernika 

Łyżeczka sody 

Jedno jajko 

40 g masła (miękkiego) 

Pół łyżki kakao

Odrobina cukru waniliowego 

Wszystkie składniki umieść w dużej misce i wyrób gładkie jednolite ciasto. Najszybciej będzie zrobić to robotem kuchennym, ale ręcznie też idzie sprawnie. 

Ciasto rozwałkuj na około centymetr grubości i wytnij okrąg dopasowany do rozmiaru blaszki w której będzie pieczony sernik. Spód włóż do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na około 10 minut. Wystarczy by ciasto zaczęło delikatnie rosnąć. Na ten spód wylej masę na sernik i piecz w 180 stopniach przez około godzinę.

Po upieczeniu sernik powinien stygnąć w piekarniku. 

Wierzch (opcjonalnie)

Przestygnięty sernik posyp delikatną warstwą cukru i używając palnika (takiego jak do creme brulle) skarmelizuj cukier, a powstanie cudownie chrupiąca warstwa karmelu. 

Przepisów na foccacie jest mnóstwo! Sama wypróbowałam wieeele z nich i zawsze było coś nie tak. Największym zarzutem było to, że w dużej mierze było to że ciasto było bardzo suche. Warto też dodać, że jest mnóstwo jej rodzajów w samych Włoszech - jak zazwyczaj zależy to od regionu. 

Ja wreszcie znalazłam idealne proporcje! Ta prosta foccacia jest pełna drobnych bąbelków powietrza, dzięki czemu jest sprężysta i miękka. Dodatki to kwestia upodobań, na tej jest rozmaryn, ser typu gorgonzola, suszone figi oraz zielone oliwki, czosnek i morska sól rozmarynowa. 

Najprostsza foccacia z solą rozmarynową

Składniki:

* 3/4 szklanki ciepłej wody, 

* 4 g suszonych drożdży, 

* 1,5 szklanki mąki pszennej, 

* pół szklanki oliwy z oliwek,

* cukier, sól

* dodatki 

Do wody dodaj drożdże oraz cukier i odrobinę mąki. Po chwili drożdże powinny się aktywować. Mieszając ciasto powoli dodawaj mąkę oraz oliwę - dodaj jej około połowę. 

Ciasto nie może być zbite tak jak na pizzę, powinno być miękkie i przelewające się przez ręce. Na sam koniec dodaj sól i wmieszaj ją w ciasto. 

Większy pojemnik posmaruj oliwą i przełóż do niego ciasto na foccacię. Również wierzch polej odrobiną oliwy i posyp je roztartym świeżym rozmarynem. Odłóż do lodówki na co najmniej 5 godzin, może to być nawet cała noc. 

Wyrośnięte ciasto wyłóż na blachę wysmarowaną oliwą. Delikatnie, opuszkami palców rozłóż ją na całości formy i odłóż na około godzinę do ostatniego wyrośnięcia. 

Po tym czasie ciasto polej oliwą (dość obficie) i opuszkami palców, bardzo delikatnie zrób wgniecenia. Dodaj ulubione dodatki i całość posyp solą morską z rozmarynem. 

Piecz w 230 stopniach do zezłocenia ciasta. 

Sól rozmarynową bardzo łatwo przygotujecie sami - wystarczy sól morską w kryształach zmielić w młynku z gałązką rozmarynu. Jeszcze lepiej będzie rozetrzeć ją w moździerzu. 

 To przepis dla tych wszystkich, którzy lubią w pracy zjeść coś dobrego, zdrowego, a jednocześnie nie chcą zbyt dużo czasu spędzić w kuchni. Bataty faszerowane świetnie będą pasować do całego obiadu jako oryginalny dodatek do mięsa, ale też jako samodzielne danie. Co więcej! Faszerowane bataty do lunchboxa - do pracy lub szkoły - to równie dobre rozwiązanie, bo smakuje świetnie nawet na zimno.

Ja proponuję konkretne nadzienie, ale je można zmieniać tak jak się lubi i dodać to co akurat jest w lodówce. Bataty świetnie łączą się ze strączkami i serami. Warto jednak pamiętać, że ich smak jest mocno dominujący w słodycz więc trzeba to wyrównać czymś kwaśnym - super sprawdzą się oliwki czy suszone pomidory. 

Składniki:

* 2 średniej wielkości bataty,

* pół szklanki czerwonej soczewicy, 

* 4 suszone pomidory (najlepiej by były to pomidory bez oleju),

* pół cebuli, 

* ząbek czosnku, 

* 50 g sera pleśniowego typu Lazur

Bataty dokładnie umyj i przekrój na pół. Posmaruj je oliwą i przypraw solą i wędzoną papryką. Upiecz w piekarniku w 200 stopniach pod przykryciem z folii aluminiowej. Piecz do miękkości (jakieś 20 minut),

Po wystygnięciu wydrąż coś na wzór łódeczek w batatach. Zostawiając nieco wnętrza przy bokach - dzięki temu faszerowane bataty będą trzymać kształt. 

Czas przygotować farsz! 

Soczewicę dokładnie opłucz i odsącz z wody. Na patelni podsmaż posiekany czosnek i cebulę pokrojoną w kosteczkę (jeśli masz pomidory w oleju użyj go do podsmażenia). Od razu dodaj szczyptę soli. Następnie dodaj soczewicę i pokrojone suszone pomidory. Po krótkim smażeniu dodaj wodę - tylko tyle by przykryła soczewicę. Dodawaj ją do momentu aż soczewica będzie miękka. Na sam koniec dodaj wnętrze batatów i połącz całość w jednolitą masę. Sprawdź czy farsz jest odpowiednio przyprawiony. 

Nadziewaj nią bataty, a na wierzch dodaj pokruszony ser pleśniowy - świetny będzie też parmezan. Danie jest gotowe do podania, ale jeśli chcesz możesz także bataty zapiec lub podsmażyć na patelni z każdej strony - będą przyjemnie chrupiące!

 Bardzo dawno nie było u mnie sernika, a to chyba jedno z bardziej lubianych przeze mnie ciast. Tym razem wersja czekoladowa, na czekoladowym cieście i z kruszonką z czekoladą. 

Jest banalnie proste i robi się go dosłownie pół godziny (włącznie z mieleniem twarogu!). To także idealny przepis dla tych, którzy wolą nieco mniejsze objętościowo wypieki - to przepis na sernik z 500 g sera, zamiast kilograma. Możecie podwoić ilość składników na masę serową jeśli chcecie wyższy i większy sernik. 

Jeśli macie formę do tarty to fajnie będzie zrobić właśnie taką tartę sernikowo-czekoladową. W tortownicy na pewno ciasto będzie wyższe.

Ciasto czekoladowe: 

* szklanka mąki,

* 2 łyżki kakao, 

* 100 g cukru, 

* 2 żółtka,

* szczypta soli,

* 100 g masła

Całość wyrób na zwarte, jednolite ciasto i schowaj do lodówki. 

Masa serowa:

* 500 g sera na sernik, 

* 1 budyń czekoladowy, 

* pół szklanki cukru, 

* 2 białka, 

* 1 całe jajko, 

* 100 g masła

Jajka ubij z cukrem na puszystą masę. Powoli dodaj miękkie masło oraz ser (dokładaj powoli w kawałkach). Na koniec dodaj budyń w proszku i dokładnie zmiksuj. 

Na formę wyłóż 3/4 ciasta czekoladowego, na nie daj całą masę serową. Na wierzch pokrusz resztę ciasta czekoladowego - możesz zrobić "łatki" odrywając kawałek po kawałku lub zetrzeć na tarce i rozłożyć równomiernie. 

Całość piecz w 180 stopniach przez 40 minut. 

 Jest coś w cieście drożdżowym, że kojarzy się z domem i ciepłem. Może to przez proces wyrastania? Zapach? No nie wiem, ale drożdżowe wypieki są moimi ulubionymi i zawsze, gdy kończą mi się pomysły na to co upiec sięgam po coś z drożdżami. 

W tym przepisie postawiłam na bogate, słodkie wnętrze i chrupiący wierzch. Ciasto na te bułki to te z przepisu White Plate z książki "Chleb i okruszki" na Szwedzkie bułeczki kardamonowe z cynamonem. Nie byłabym sobą gdybym nie wprowadziła modyfikacji. Nie ma więc jajka (bez niego wszystko świetnie się udaje), nie ma też kardamonu, a zamiast cynamonowego wnętrza jest słony karmel i ciastka korzenne. Również proporcje są nieco inne, tak by ciasto było nieco bardziej wilgotne. 

Są idealne do kawy, do herbaty i do tego by poczuć zbliżające się święta. Nie bez znaczenia jest także to, że robi się je zupełnie bezproblemowo i poradzi sobie z nimi każdy. Do dzieła!

Składniki:

/na 10 bułeczek/

* 30 g drożdży świeżych, 

* 200 ml mleka,

* 60 g cukru, 

* 60 g masła, 

* sól,

* 400 g mąki

Najpierw podgrzej mleko, a drożdże rozkrusz w dużej misce - zasyp je cukrem. Kiedy mleko będzie ciepłe (ale nie gorące) zalej nim drożdże i wymieszaj. Odstaw na 10 minut do czasu, aż drożdże się napuszą. W tym czasie warto rozpuścić masło. 

Kiedy drożdże będą gotowe dodaj resztę składników - szczyptę soli, mąkę oraz przestudzone masło. Jeśli chcesz możesz dodać też jedno jajko. Całość zagnieć na jednolite, elastyczne ciasto, po czym odstaw na godzinę w ciepłe miejsce. 

Kiedy ciasto podwoi swoją objętość rozwałkuj go na jakieś 2-3 cm. Rozsmaruj na nim 2 lub 3 solidne łyżki karmelu lub kajmaku i posyp pokruszonymi ciastkami speculoos (te korzenne ciasteczka są teraz dostępne w większość sklepów sieciowych typu Lidl, Aldi, Kaufland). U mnie były to dwie spore garści - ciasteczek nigdy za wiele!

Ciasto złóż najpierw na pół, a później drugą połową przykryj resztę ciasta. Bardzo delikatnie rozwałkuj całość na kształt prostokąta. Przy pomocy radełka lub noża do pizzy wycinaj paseczki o szerokości 2-3 cm. Weź jeden wałeczek, okręć go wokół własnej osi i a następnie zwiń ciasto na kształt "ślimaka". Koniec wałeczka zawiń pod spód. Możesz też zwijać kształty jakie Ci się podoba - mogą to być węzły, plecionki. Cokolwiek przyjdzie Ci do głowy i co będzie dla Ciebie wygodniejsze. 

Jeśli to nadzienie nie jest Twoim ulubionym możesz kombinować z innymi:

* krem czekoladowy i orzechy, 

* karmel i orzechy włoskie,

* masło orzechowe i orzeszki,

* masło i cynamon

Dyniowych wypieków u mnie ciąg dalszy. To proste ciasto dyniowe zrobi dosłownie każdy. Pracy jest przy nim minimum, a efekt jest cudowny. 

Długi czas chciałam zrobić ciasto z dynią w typie ucieranego, ale bardziej wilgotnego, wręcz na pograniczu brownie. Udało się! A jest to przepis z wypadkowych kilku różnych znalezionych w internecie (między innymi z Moje Wypieki). To ciasto jest kleiste, mokre, ale dla balansu dodałam do niego chrupiącą cynamonową kruszonkę. Możecie też zaszaleć totalnie polewając wierzch pomarańczowym lukrem, ale wtedy bądźcie gotowi na mnóstwo słodkości. Dobrym pomysłem będzie też odjęcie lukru, ale za to dodanie do środka rodzynek, fig, śliwek i orzechów. Totalnie jesienne!

Co ważne - podmieniając mleko krowie, na jego roślinny odpowiednik uzyskacie całkowicie wegańskie ciasto dyniowe. Perfekcyjne do tego by zakopać się z nim pod kocykiem z kubkiem herbaty w jesienny wieczór. 

Jeśli nie lubicie takich ciężkich ciast wystarczy, że upieczecie je w szerszej i bardziej płaskiej blaszce - nie będzie miało wysokich "kromek" ale będzie bardziej dopieczone.

Składniki: 

/na małą keksówkę/

* 250 g mąki pszennej, 

* 250 g pure z dyni (najlepsza będzie hokkaido),

* 2 łyżki przyprawy do piernika,

* łyżeczka cynamonu,

* płaska łyżeczka sody oczyszczonej, 

* pół łyżeczki proszku do pieczenia, 

* 100 g cukru (brązowy będzie najlepszy),

* 100 ml mleka,

* 150 ml oleju 

Dzień wcześniej przygotuj sobie purée - upiecz lub ugotuj dynię, a następnie dokładnie ją zblenduj. 

W misce połącz mokre składniki - purée, olej, mleko. Następnie dodaj mąkę połączoną z sodą i proszkiem do pieczenia oraz przyprawy. Całość dobrze zmiksuj i przelej do blaszki wyłożonej papierem. 

Wierzch posyp kruszonką cynamonową:

* 100 g masła, 

* 150 g cukru, 

* 150 g mąki, 

* łyżeczka cynamonu.

Połącz składniki suche rozcierając je z masłem do uzyskania konsystencji mokrego piasku. 

Ciasto piecz 40 minut (do suchego patyczka) w 180 stopniach. 

Po ostatnim pobycie w Grecji nie mogłam przestać myśleć o tym sosie - autentycznie! Tzatziki zachwycają świeżością, a zarazem kremowością. Jest odświeżający, gęsty i pasuje do wielu dań. Niesamowite jest to jak kuchnia śródziemnomorska dobrze przygotowaną prostotę wynosi do poziomu wielogwiazdkowego dania restauracyjnego. 

I tak jak to bywa - im prościej tym trudniej. Jest tu kilka składników więc muszą być one najwyższej jakości. Podstawa to gęsty jogurt grecki - bez dodatku mleka w proszku. W Krakowie znajdziecie taki na przykład na Starym Kleparzu. Jeśli macie dostęp do dyskontów typu Lidl czy Biedronka - sprawdźcie składy. Obok prawdziwego jogurtu greckiego leżą jogurty "typu greckiego". Zwróćcie na to uwagę. 

Kolejna sprawa to ogórki - najlepiej młode, gruntowe. Muszą być twarde, jędrne i z jak najmniejszą ilością nasionek. Ogórki szklarniowe również będą OK, jednak zawierają znacznie więcej wody, dlatego warto pozbawić ich nasionek. 

Z czym jeść tzatziki?

Nieoczywistym pomysłem jest dodanie go do mięsa (tak jak jadłam go jako dodatek do gyrosa) i ono świetnie odświeży nawet ciężkie i tłuste mięso. Oczywiście to proste tzatziki to idealny dodatek do przekąsek - pity, tortilli lub chrupiących paluszków. Będzie świetny z serami i warzywami pokrojonymi w słupki. Zróbcie prawdziwą grecką ucztę i przygotujcie talerz pełen takich smakołyków - feta, tzatziki, grillowana pita, oliwki... Mniam!

Składniki:

* 400 g jogurtu greckiego, 

* 3 małe ogórki gruntowe lub 1 standardowy szklarniowy,

* 2 łyżeczki soli, 

* 3 ząbki czosnku, 

* 3 łyżki posiekanego koperku,

* 1 łyżka posiekanej mięty, 

* 3 łyżki oliwy z oliwek,

* 2 łyżki soku z cytryny

Najpierw umyj ogórki i zetrzyj je na grubych oczkach. Dodaj do nich sól i wymieszaj - odłóż na jakieś 30 minut by puściły wodę. 

Do jogurtu dodaj koperek, miętę, przeciśnięty czosnek, oliwę oraz sok z cytryny. Całość dobrze wymieszaj. 

Wracamy do ogórków - należy je dokładnie odcisnąć z soku i wmieszać je w jogurt. Dip dobrze jest schłodzić przed podaniem

 Jakie są Wasze uczucia względem brukselki?

Ja pierwsze wspomnienie z nią to wielka miska z parującą brukselką z górą złotej bułki tartej podczas obiadu robionego przez babcię.

Raz spróbowałam, była okej, ale bez przesady - obiad z warzywami!? I tak na długie lata o niej zapomniałam, gdzieś po drodze spotkałam ją totalnie rozgotowaną. Aż do zeszłego roku kiedy przygotowałam ją po swojemu - chrupiącą, delikatnie słodką w sosie musztardowym. I znów zaczyna się sezon na nią!

Sekret smacznej brukselki?

Przede wszystkim musi być chrupiąca, nigdy nie rozgotowana - wtedy zupełnie traci smak i teksturę.

Druga sprawa to młoda brukselka - im starsza tym bardziej gorzka będzie.

Ostatnia rzecz to dodatki - fajnie by były zrównoważone - zarówno słodkie jak i słone (na przykład sos na bazie musztardy i miodu będzie pasował idealnie)

Dziś zrobiłam ją po azjatycku z sosem hoisin i makaronem ryżowym, który został mi z wczorajszego obiadu.

Jest słodko, korzenne i orzechowo.

Składniki:

(na 2 porcje)

• 200g brukselki - obranej z wierzchnich liści i przekrojonej na pół,

• słoiczek sosu hoisin (210 g) - są też w saszetkach na przykład z firmy blue dragon,

• 50 g makaronu ryżowego jak do Pad Thai,

• 3 łyżki oleju sezamowego

Brukselkę podsmażcie na oleju sezamowym bardzo krótko - maksymalnie 5 minut. Później przez kolejne 5 minut duście pod przykryciem. Po tym czasie przełóżcie brukselkę do innego naczynia. A na patelni rozgrzejcie sos. Później do niego wraca brukselka razem z namoczonym wcześniej makaronem. Smażcie krótko do połączenia wszystkich składników i podajcie (lub doprawcie jeszcze sosem sojowym). Posypcie sezamem