Sezony

Panna cotta z sosem karmelowym

11:40:00
By Sezony
0 Comments

Każdemu z Was deser mleczny Panna Cotta kojarzy się z Włochami. Z Włochami a konkretnie z regionami Piemontu skąd się wywodzi. Ale czy na pewno wywodzi się stamtąd?

Z pewnością tam rozpoczęła się światowa sława tego deseru jednak jak wskazują źródła przepis na gotowaną śmietankę (to dosłownie oznacza panna cotta). Już u słynnej Lucyny Ćwierczakównej a także w Kucharce Litewskiej pojawiły się przepisy przypominające recepturę panna cotty. Zresztą, przeglądając książkę "Nastolatki gotują" natrafiłam na przepis na galaretkę mleczną. Co prawda jest w niej większa ilość mleka, jednak idea podobna. Delikatny mleczny smak, słodki z wyczuwalną wanilią a do tego dodatek konfitur lub świeżych owoców. Koniec końców chodzi przecież o smak a nie o pochodzenie, a ten ma być słodki i aksamitny i w każdym przypadku czy to włoska panna cotta, czy to polska galaretka mleczna musi rozpływać się w ustach!

Kubki smakowe mojej rodziny podbiła słodka wersja z sosem karmelowym. Zrobienie tego deseru to idealna propozycja na tak gorące dni, zrobienie zajmuje nam maksimum 30 minut i nie wymaga uruchamiania praktycznie niczego co jeszcze bardziej podniosłoby temperaturę w kuchni.

Ja do wykonania użyłam specjalnych plastikowych foremek do tego typu deserów, jeśli jednak nie posiadacie takich najzwyklejsze salaterki, kubeczki czy nawet szklanki spełnią tą rolę.

Składniki:

na 8 porcji:

500 ml słodkiej śmietanki 30 %
120 ml mleka
4 łyżeczki żelatyny
1 łyżeczka cukru z wanilią
3 łyżki cukru

Wykonanie:

Śmietankę, mleko oraz cukry łączymy i podgrzewamy tak by płyny się zagotowały. Ściągamy garnek z ognia i dodajemy żelatyny, którą musimy dokładnie rozmieszać tak by nie powstały żadne grudki. Odstawiamy do delikatnego ostudzenia. W tym czasie przygotowujemy dodatki: sos truskawkowy/malinowy/wiśniowy/morelowy, dżem, sos karmelowy (przepis znajdziecie tutaj: Domowy karmel ). Takie dodatki najlepiej dać na dno naczynia w którym przygotowywać będziecie deser. Na dodatek delikatnym strumieniem wlejcie mleczną masę. Odstawcie do całkowitego stężenia do lodówki (trwa to około 2 godzin). Aby sprawnie wyciągnąć deser z formy zanurzcie go na około 5 sekund w gorącej wodzie oraz okrójcie brzeg nożem, wtedy bez problemu wyskoczy z miseczki.

Słodkości

Chałwa słonecznikowa z miodem

12:31:00
By Sezony
1 Comments

Ile razy obchodziłam się smakiem, gdy mój tata zajadał się chałwą, moje koleżanki wcinały sezamki i paluszki z sezamem lub gdy widziałam przepis na hummus i zachwyty jej smakiem. Milion razy! Powód jest prosty i oczywisty, alergia na sezam. Niezbyt dokuczliwa alergia ale jednak omijało i omija mnie nadal wiele smaków. Do zeszłej niedzieli, kiedy to nabyłam cudeńko "chałwa słonecznikowa" była pyszna i wyglądała jak chałwa, nawet podobnie pachniała. Nie byłabym sobą gdybym nie spróbowała zrobić jej w domu. Krótki research i oto jest, przepis na słodką i delikatnie chrupiącą chałwę z ziaren słonecznika. Nie sposób się od niej oderwać (K. jest jej chyba największym fanem w domu) a robi się ją zadziwiająco prosto.

Ta słodka przekąska to nie tylko pyszny smak, i wybawienie dla sezamowych alergików. Ziarna słonecznika pozytywnie wpływają na nasz układ nerwowy, gdyż zawierają w sobie mnóstwo witamin z grupy E i B. Jeśli żyjecie w stresie i pijecie dużo kawy, jedzcie słonecznik - zawiera on dużo magnezu który uzupełni jego zasoby. Pomoże również przy migrenach i skurczach mięśni. Poza tym zawiera też wapń, fosfor i inne dobroczynne minerały.

Składniki:

200 g ziaren słonecznika
5-6 łyżeczek miodu
wanilia

Ziarna prażymy na suchej patelni. Jeśli nie jesteście pewni kiedy ziarna są odpowiednio uprażone wyczekujcie zapachu słonecznika, wtedy możecie być pewni że to czas by zdjąć go z ognia. Pamiętajcie tez że ziarna łatwo się przypalają więc podczas prażenia potrząsajcie patelnią co jakiś czas. Odstawcie ziarna do przestygnięcia. Następnie zmielcie je (w blenderze lub młynku do kawy) razem z centymetrowym kawałkiem wanilii. Chałwa którą kupiłam była zmielona na proszek przypominający mąkę. Ja jednak nie zmieliłam tak dokładnie przez co ziarna wyglądają jak piasek i przyjemnie chrupią podczas jedzenia. Stopień zmielenia to kwestia gustu :) Zmielone ziarna połączcie z miodem i wyróbcie ręką tsk by masa tworzyła zwartą całość. Przełóżcie do naczynia które nada jej kształt i odstawcie do lodówki na kilka godzin. Chałwa powinna dac się pokroić, lecz może się delikatnie kruszyć.

Słodkości

Jogurtowe ciasto z truskawkami

17:25:00
By Sezony
1 Comments

Lato to zapach truskawek i ich lepki smak na ustach, palcach i na brodzie. U mnie w domu z truskawkami związany był rytułał. Rano szło się na grządki wybierało te najpiękniejsze, najdojrzalsze truskawki, przy okazji zjadąc połowę prosto z krzaczka. W domu dokładnie się je myło, szypułkowało i kroiło na ćwiarteczki po czym zasypywało sporą ilością cukru. Odstawiało się na kilka godzin by puściły sok, wtedy można było dodać do nich tłustej, gęstej śmietany. Mogłam zjeść tego niewyobrażalną ilość. Dziś najchętniej jem je bez żadnych dodatków i gdyby nie dbanie o linię jadłabym je nadal w takiej konfiguracji. Mimo wszystko jogurt i miód dają namiastkę gorącego lata w domu kiedy było się dzieckiem.

Wtedy raczej nie martwiłam się że będzie ich za dużo, babcia zrobiła kompot i dżem, mama ciasto, my z siostrą jadłyśmy je ze śmietaną, tata i dziadziu zaś same. Teraz to ja muszę czasem pogłówkować jak przerobić kilogramy truskawek. Lato nie sprzyja staniu przy garach więc ciasto jogurtowe jest idealne na takie upały. Pozatym jest tu fajny trick, przydatny. Przed nałożeniem truskawek na ciasto obsypujemy je kisielem, dzięki temu soki truskawek są pochłaniane przez skrobię. Jest lekkie, szybkie i na prawdę przepyszne. Korzystajcie z dobrodziejstwa truskawek póki możecie :)

330 ml jogurtu naturalnego - to pojemność dużego opakowania jogurtu,
2 jajka,
2 szklanki mąki pszennej,
2 łyżeczki proszku do pieczenia,
25 g masła/oleju,
3/4 cukru szklanki + 2 łyżki cukru z wanilią,
kisiel truskawkowy,
pół kilograma truskawek.

Jajka ucieramy z cukrem na puszystą masę. Następnie dodajemy jogurt oraz tłuszcz - w przypadku masła, roztapiamy je wcześniej. Dokładnie mieszamy. Mąkę wraz z proszkiem do pieczenia przesiewamy i całość ciasta dokładnie i delikatnie mieszamy drewnianą łyżką. Truskawki - wcześniej umyte, pozbawione szypułek i przecięte na równe części - obsypujemy kisielem w proszku, mieszamy tak by proszek pokrywał truskawki i wykładamy je na ciasto.

Pieczemy w 180 stopniach, do tak zwanego suchego patyczka.

Słono

Obwarzanki

18:29:00
By Sezony
4 Comments

Kto z Was nie jadł obwarzanków, no kto? Będąc w Krakowie nie sposób nie trafić na charakterystyczny niebieski wózeczek pełen obwarzanków (wiedzieliście że jest ich około 180?).

Bajgiel czy obwarzanek?

Każdy z tych dwóch wypieków posiada charakterystyczną dziurkę, jednak nie spotkacie się z bajglem w Krakowie, więc na czym polega fenomen? Pierwsze wzmianki o obwarzanku pochodzą z dworu Władysława Jagiełły, który kupował obwarzanki na dwór królewski. W tych czasach obwarzanki wypiekane były jedynie przez uprawnionych do tego piekarzy w okresie wielkiego postu. Od wieków krakowscy piekarze strzegą receptury nakładając uprawnienia do wypiekania ich odpowiednim, wtedy, cechom, dziś firmom.

Dawniej jedyna różnica pomiędzy bajglem a obwarzankiem była jedynie czysto lingwistyczna. Bajgiel to inaczej obwarzanek lecz w języku jidysz. Dziś jednak teraz różnica jest zasadnicza, po pierwsze:

1) słowo "obwarzanek" pochodzi od metody jego wyrobu czyli obwarzania ciasta w gorącej wodzie,

2) obwarzanki są większe i cięższe od bajgli. Jak podano we wniosku o zastrzeżenie nazwy: średnica pierścienia to 12-17 cm., waga do 200 g., a grubość 3-4 cm.

3) obwarzanki mają słodkawy smak, to dzięki obwarzaniu w delikatnie słodkiej wodzie

4) z bajgla przedwszystkim robi się kanapki przekrawając go na pól. Obwarzanki się gryzie lub poskubuje odrywając jego kolejne części. Ja jednak mam słabość do obwarzanków posmarowanych masłem, a często widzę też w krakowskich knajpach wykorzystanie ich na bajglowy-kanapkowy sposób.

5) obwarzanek powstaje z dwóch wałeczków ciasta, bajgiel z jednej.

Po tym historyczno-technicznym wstępnie myślę że mogę przejść do przepisu, który dopracowywałam przez kilka lat, został zaakceptowany przez rodowitego Krakusa. Zaproście do domu odrobinę krakowskiej kuchni :)

Przepis

Przed upieczeniem, niestety upieczone wciągamy jeszcze ciepłe :)

Składniki na około 9 obwarzanków:

500 g mąki pszennej
1 szklanka letniej wody
30 g świeżych drożdży
1/2 łyżeczki soli
1 łyżeczka cukru
do posypania: mak/sól gruboziarnista

W szklance letniej wody rozpuścić drożdże i odczekać aż zaczną pracować (pojawi się piana). Mąkę przesiać i wymieszać na sucho z solą i cukrem. Dodać drożdże i zagnieść gładkie ciasto. Odstawić do wyrośnięcia. Po tym czasie uformować obwarzanki: dwa równej grubości i długości wałki skręcić ze sobą i połączyć końce. Odstawić je na 20 minut do wyrośnięcia. W tym czasie zagotować wodę, w szerokim garnku tak by obwarzanki swobodnie w nim pływały, z cukrem (1 łyżeczka). Wyrośnięte obwarzanki obwarzać w wodzie z jednej i drugiej strony dopóki nie wypłyną na powierzchnie (ok. 5 sekund). Po obwarzeniu posypujemy ulubionymi dodatkami, u nas to zdecydowanie sól morska, gruboziarnista. Piec 15 minut w 150-160 stopniach, najlepiej na papierze do pieczenia tak by nie przywarły do blachy.

Dla zainteresowanych artykuł: http://www.wsj.com/articles/SB10001424052748703794104575545843564259642